هفت روزهفته
هفت روزهفته
دلتنگیهایم رابرای اوکه هست میگویم
دستان خالیم رابرایش میگشایم
ونگاه خواهشم رابه سویش میاندازم
این روزهاکه پدردرخاک آرمیده
و دستان پرمهرمادرنیست
به قلب دردناکم آموخته ام
کسی برای تنهاییهایت هست
وبه دل بی قرارم گفته ام به اوبگو:
ببین مرا!
اینجاکلبه ی تنهایی من است تاتوبیایی
وآرامم کنی؛
ومهربانیت رانشانم دهی
کجایی امیدبی قراران.
نه سه شنبه که همه ی روزهای هفته باش!
آخرین نظرات